ابتکار در گفت و با کارشناسان سیاسی و حقوقی مطرح کرد: زبان سرخ نمایندگی

** تجاری یا آوانگارد؟
همه چیز از اواخر دهه 70 و اویل دهه 80 اوج گرفت. میل به نام‌های غیرمتعارف یا به تعبیری آوانگارد نوعی پرستیژ برای نگارنده محسوب می‌شد. گویی هر چه نام عجیب‌غریب‌تر، امکان جذب مخاطب بیشتر. این سبک از انتخاب نامِ اثر همچنان ادامه دارد. اما تا چه حد این روش موثر است؟ و آیا تنها نام غیرعادی می‌تواند تضمین‌کننده توجه به یک اثر ادبی باشد؟ این گزارش نگاهی است به این موضوع از دریچه چشمان کسانی با این اتفاق روبرو بوده‌اند.
فائزه به قول خودش خوره کتاب است و نام کتاب تا حدودی جذبش می‌کند، اما اولین نکته در انتخاب کتاب را نام نویسنده می‌داند نه نام کتاب. او می‌گوید: «اگر کسی کتاب رو به من توصیه کنه، می‌خرمش. یعنی اسم خاص یک کتاب، دافعه نداره اما باید یه چیزی دیگه‌ای علاوه بر اسم هم داشته باشه.» از فائزه خواستم اگر خاطره‌ای از نام کتاب‌ها دارد برایم تعریف کند: «رفته بودم نمایشگاه کتاب. گمونم دو سال پیش بود. با فروشنده یکه‌به‌دو می‌کردم. بعد از حرفامون ازش خواستم یه کتاب بهم پیشنهاد بده. اونم کتاب «گوسفندها هیچ‌وقت نمی‌فهمن» رو بهم پیشنهاد داد».
مشهدی، مسئول فروش شهر کتاب است. او که سال‌هاست با خریداران کتاب رودررو ارتباط دارد درباره تاثیر نام‌های عجیب و غریب برخی کتاب‌ها می‌گوید: برای کسی که کتاب‌خوان باشد اسم فرقی نمی‌کند و بیشتر به نویسنده و مترجم توجه می‌کند. اما همیشه گروهی از سر تفنن به کتاب‌فروشی‌ها می‌آیند، در این افراد حتی رنگ جلد سبب خرید کتاب می‌شود چه برسد نام آن! در هر حال کتابی که محتوای خوبی داشته باشد با هر اسمی مخاطب خود را دارد. ما در این سال‌ها نمونه‌های زیادی داشتیم که کتاب‌هایی با طرح جلد و نام زیبا آمده‌اند اما محتوایی نداشتند. گاهی ناشران به طرح جلد بیشتر توجه می‌کنند زیرا به بخش اقتصادی نشر کمک ‌بسزایی می‌کند.

** زبان سرخ نمایندگی
واکنش اخیر بسیاری از مسئولان نسبت به اظهارنظر تعدادی از نمایندگان و یا حتی مخالفت با بیان مطالبی ازسوی آنها در بخش‌های مختلف این سوال را ایجاد کرده است که حدود اختیارات وکلای ملت و سایر قوا نسبت به آنها تا کجاست؟! آیا خواسته نمایندگان از برخی مسئولان در جهت شفاف‌سازی که به‌منظور تحقق مطالبات مردمی و پیرو وظایف نظارتی آنها صورت می‌گیرد غیرقانونی بوده و سایر مسئولان که مخاطب آنها قرار گرفته‌اند از این حق برخوردار هستند که آنها را محاکمه کرده یا در پاسخ به سوالشان متهمشان کنند؟کارشناسان حقوقی در اشاره به‌حدود اختیارات نمایندگان معتقدند که مطابق با قانون اساسی نمایندگان مجلس در مسیر انجام وظایف خود از مصونیت پارلمانی برخوردار هستند و تا زمانی‌که در رفتار یا بیان آنها مواردی که در قانون برای آنها وصف مجرمانه تعریف‌شده و مجازات تعیین شده است مشاهده نشود این روند تداوم خواهدداشت ضمن‌اینکه آنها حق دارند در انجام وظایف نظارتیشان از ابزارهای قانونی خود همچون طرح سوال، استیضاح و تحقیق و تفحص استفاده کنند ضمن‌اینکه به‌کارگیری این روش ازسوی وکلای ملت برای هر کدام از نهادها یا مسئولان قابل‌تعقیب و پیگیری نیست.

** مسیر مسلحانه بهشت
در ششم آذر ماه سال 1334 خلیل طهماسبی برای بار دوم و پس از اینکه طی یک ماده واحد در سال 1331 از زندان آزاد شده بود، به زندان افتاد تا در 27 دی ماه همان سال (1334) همراه با سیدمجتبی نواب صفوی، محمد واحدی و مظفر ذوالقدر اعدام شد.سالگرد دستگیری او که نوع خاصی از دین سیاسی در جامعه معاصر شیعی ایران را نمایندگی می‌کرد، از ابعاد مختلفی قابل بررسی و ارزیابی است. چه اتفاق یا اتفاقاتی رخ داد که او از یک قهرمان ملی در سال 1331 در حالی که به جرم قتل رزم‌آرا در زندان بود، پس از سوءقصد نافرجام به حسین علاء، محکوم به اعدام شد؟ آیا شیوه و روش حکومت وقت تغییر کرده بود یا الگوی رفتاری جمعیت فدائیان اسلام و خلیل طهماسبی دگرگون شده بود؟ و پرسش‌های متعدد دیگری که باید به آن‌ها پاسخ داده شود. پاسخ به این پرسش‌ها نیازمند بررسی چگونگی روند شکل‌گیری جمعیت فدائیان اسلام و نحوه ارتباطات حاکم بر این سازمان است. بی‌شک اندیشه‌ها و رفتار عمل‌گرایانه خلیل طهماسبی متاثر و مشحون از نوع نگاه و نگرش این جمعیت نسبت به مسائلی مانند چگونگی دینداری در ایران و حل و فصل معادلات اجتماعی بوده است.

**با کوچه آواز رفتن نیست
ده سال از رفتن او می گذرد. مردی که چند نسل با نواهای او خاطره دارند. موزیسینی که در عرصه موسیقی مردمی ما، موسیقی فیلم و آلبوم های شعرخوانی مطرح این سرزمین آثار درخشانی را خلق کرد. بابک بیات با تربیت شاگردانی چون مانی رهنما و حامی در پس از انقلاب نشان داد که چگونه می شود در دل سختیها جنگید و برای آینده کار کرد و ماندگار شد. در این مطلب به مناسبت دهمین سال کوچش نگاهی به زندگی و کارنامه هنری او شده است و در پایان سه اظهار نظر همکاران او هم آمده است تا چهره او بهتر شناخته شود.

**از «توزیع نامناسب منابع حوزه سلامت» تا «ساخت یک بیمارستان سوختگی در تهران»
محسن علیجانی زمانی، عضو کمیسیون بهداشت مجلس در گفت‌وگو با روزنامه ابتکار در ارتباط با میزان موفقیت طرح تحول سلامت در کشور، می‌گوید: «طرح تحول سلامت یکی از برنامه‌های فرهنگی و اجتماعی خوب دولت و یکی از نیازهای اساسی مردم بوده چرا که براساس قانون اساسی درمان باید برای مردم رایگان باشد.» فقر در میزان تخت و امکانات بیمارستان های سوختگی از جمله مواردی است که نیم قرن اخیر با توجه به افزایش میزان سوختگی در کشور با آن مواجه هستیم. آخرین بیمارستان سوختگی در تهران به 40 سال قبل بر می گردد که بیمارستان شهید مطهری است؛ مقصد اول و آخر اورژانس هایی که بیمارشان با سوختگی مواجه شده است. محمدجواد فاطمی، رییس مرکز تحقیقات سوختگی دانشگاه علوم پزشکی ایران بارها به این موضوع اشاره کرده است که «تهران از نظر تخت سوختگی فقیر است.» در این بین محسن علیجانی از ساخت یک بیمارستان سوانح سوختگی در تهران خبر می دهد. وی به «ابتکار» می گوید: «در حال ساخت بیمارستان سوختگی در منطقه 5 تهران هستیم و قرار بر این است که کمیسیون بهداشت مجلس اقداماتی برای تکمیل این پروژه نیمه کاره انجام دهد.»
*گروه اطلاع رسانی
خبرنگار: مهدی احمدی** انتشاردهنده: فاطمه قناد قرصی
پژوهشم**9370**2002