چاپ کردن این صفحه
شنبه, 03 مهر 1395 ساعت 08:35

به یاد مهر و روزهای ماندگارش

این مورد را ارزیابی کنید
(0 رای‌ها)
بار دیگر صدای پای مهر به گوش رسید و خداحافظی تابستانی که با چشم بر هم زدنی سپری شد.
راستی که چه پر شتاب می گذرد، ساعتها از پی هم، روزها و ماه ها به دنبال هم و چه پر شتاب است گذر سالهای عمر، مهر آمد با رازهای سر به مهر مهربانی اش، مهر آمد تا تو را مبتلا کند، تا گره از کار بسته جهل زمین وا کند، این فصل رویش و زایش علم و عمل، آمده تا شور شهر عشق را پرصدا کند.
مهر آمده تا با صدای گام های دانش آموزانش، رخوت کوچه خیابانها را برهم زند، آمده تا نفس های معطرش، صبحگاهان بر گونه های سرخابی کودکان کلاس اولی مان بدمد و خواب را از چشمان پف کرده شان بزداید و آنان را مشتاقانه به بازی در حیاط مدرسه بکشاند، آنگونه که هیچ نقاش زبردستی نتواند این لحظات و شادترین جنب و جوش حیاط مدرسه را به تصویر بکشاند.
مهر آمده تا بوی کتاب های نو، شامه جان دانش آموزان ایران را نوازش دهد و رنگ کیف و کفش و مداد رنگی ها و مدادهای نتراشیده، یونیفرم های یکرنگ، چشمهایشان را نوازش دهد.
مدارس با در و دیوارهای نقاشی شده، رژه کیف و کوله پشتی های اراده بر دوش، تخته سیاهی که هنوز رد پای هیچ گچ و ماژیکی بر آن حک نشده، دوستان جدیدی که قرار است همه با هم با هیاهوی هرچه تمام تر به طلوع سپیده سلامی تازه دهند، همه و همه تو را به جشنی بزرگ فرا بخوانند.
این روزها فضای ایران پر از حجم زندگی است، ایران امروز بیدارتر از دیروز، به اهالی علم و اندیشه لبخند می زند، دروازه های علم و دانش به روی صدها هزار دانش آموز در هر کوی و برزن آغوش گشوده است و صحیفه نورانی دانش با سرانگشت تکاپوی فرزندان ایران ورق می خورد.
امروز ایران در حال و هوا و هیاهوی دیگری است و چه زیباست نظاره دانش پژوهانی که با در دست داشتن گل به سمت باغ دانایی در حرکتند.
این روزها این ضربان قلب هستی است که در گام های کوچک اما بلند کودکان ایران ضرب می گیرد و این ضرب آهنگ حیات متعالی بشریت است، این صدای بلند حیات فرهنگی و صدای زندگی ایران است که در سایه تلاش خالصانه معلمان، این پرچمداران سکان عظیم فرهنگی در جای جای ایران، عدالت بخش، محبت ضرب می شود و عشق به توان می رسد و دوستی جمع می شود.
و چه زیباست هماهنگی یکپارچه برای غبارروبی خانه های دلشان که می روند از ابتدای سال جدید تحصیل، فرشی از مهر برایش بگسترانند و آسمان ذهنشان را با رنگ آبی نقاشی کنند.
آیا این همه انگیزه و پویش و تلاش فرداهایشان برای نمره 20، کافی نیست تا ما والدین نیز با جشنشان همراه شویم و مهر را پاس بداریم و هیجان مهر را بار دیگر در وجودمان زنده کنیم و همیشه دانش آموز بمانیم؟
بیاییم با هم این جشن بزرگ را به یاد روزهایی که غم بود اما کم بود؛ با فرزندانمان همراه شویم، با هم در صف آرزوهایمان وارد کلاس مدرسه شویم، پشت نیمکت های تاریخ بنشینیم و خاطرات شیرین بازگشایی مدارس را دوباره مرور کنیم و همیشه زمان قدردان معلمان، این منادیان تعلیم و تربیت باشیم و همگام با هم با اکسیر دانایی و توانایی، مرزهای علم و دانش و کاوش را درنوردیم.
بیاییم با تلفیق واژه های علم، ایمان و عمل، قله های اقتدار ایران را فتح کنیم و سربلندی و سرفرازی و ایمان را برای ایران بزرگ به ارمغان آوریم. به امید آن روز.
فراهنگ ** 1027 ** 1071 * از: محمدجواد دهقانی * انتشار دهنده: امید غیاثوند

اطلاعات تکميلي

خواندن 687 دفعه
خبرنگاران کتاب

آخرین‌ها از خبرنگاران کتاب