چند سال پیش از این از آندره گُدار به عنوان طراح آرامگاه حافظ بهندرت یاد میشد. معمار این سمفونی امضاءنشده را افراد انگشتشماری میشناختند. بنای آرمگاه حافظ چنان متواضع و آرام در شمال غربی شیراز جا خوش کرده است که کمتر کسی میپرسد: طراح این بنا کیست؟ چراکه این طرح در پی ایجاد اثری بدیع به نام و مُهر طراح نیست، بلکه در پی خلق مقبرهای ماندگار برای شاعر و معبدی برای تکریم عاشقانۀ اشعار اوست. گُدار در طرح آرامگاه، اسطورهای از معماری خود نمیسازد، بلکه شخصیتها و اسطورههای شعر حافظ را منزل میدهد. معمار و معماری به نفع حافظ و حافظیه از خودنمایی پرهیز میکنند و آندره گُدار نصیحت حافظ را بر «تقدم معنی بر لفظ» به گوش جان میخرد. این کتاب تفسیر و تأویل معماری شعرگونۀ آرامگاه حافظ است و سعی دارد که ارتباط درونی و هنری معماری بنا را با شعر حافظ بازگو نماید. در طرح آرامگاه مرزهای زمان و مکان محو شدهاند. همچنین مرز مکانی آسمانی با مرز مکانی زمینی قابل تشخیص نیست. معماری حافظیه معماری حس و معنی است و در چارچوبهای متعارف تحلیلهای سبکی نمیگنجد. همچنین معرّف اندیشه و روش خاصی در طرّاحی معماری و فضا است.
کتاب دربردارندۀ دو قسمت است: حافظیه و شعر گدار و پیشینۀ آرامگاه حافظ. مقصود قسمت اول کتاب است که با نگاهی تحلیلی به معماری آرامگاه میپردازد و روابط آشکار و نهان آن را با شعر جستجو میکند. قسمت دوم تاریخچۀ بنای حافظیه را از ابتدا تا ساخت آن با طرح آندره گُدار را بازگو میکند تا بتواند مکمل «حافظیه و شعر گُدار» شود و به سؤالات احتمالی خواننده پاسخگو باشد. انتهای هر قسمت به یادداشتهای ختم میشود که اطلاعات بیشتری را دربارۀ مطالب کتاب در اختیار مخاطب قرار میدهند و همچنین برای ارتباط عمیقتر با خواننده به توضیح مفاهیم و لغات خاص متن در حوزۀ ادبیات و نمادشناسی و معماری میپردازند.
فهرست مطالب کتاب:
پیشگفتار
* حافظیه و شعر گُدار
یادداشتها
مراجع
* پیشینۀ آرامگاه حافظ
یادداشتها
مراجع
منبع: کتابخانه تخصصی ادبیات