چاپ کردن این صفحه
شنبه, 11 دی 1395 ساعت 14:32

خلاصة الاشعار و زبدة الافکار (بخش تبریز و آذربایجان و نواحی آن)

این مورد را ارزیابی کنید
(0 رای‌ها)

تذکرۀ خلاصة الاشعار و زبدة الافکار، تألیف میر تقی الدین محمد بن علی حسینی کاشانی متخلص به ذکری و مشهور به میر تذکره است که بین سال‌های 976ـ 1016 ق. تألیف و نگارش آن به انجام رسیده است.

  این تذکره یکی از مفصل‌ترین و سودمندترین تذکره های عمومی زبان فارسی است که از لحاظ حجم اشعار و اشتمال بر تعداد شاعران از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است این اثر مشتمل بر مقدمه ای در چهار فصل، چهار رکن، خاتمه و یک ذیل (6 جلد) در شرح حال حدود 870 شاعر از گذشته تا معاصران مولف است. خاتمه خلاصة‌الاشعار ، شرح حال 414 سراینده سدۀ دهم هجری را در بر دارد که از 12 اصل تشکیل شده است. چنانکه از مندرجات خلاصة‌الاشعار نیز برمی‌آید مؤلف در تنظیم شرح حال و اشعار متقدمان کوشیده است با مراجعه به دیوان‌های شاعران و گاه دست‌خطّ آنها و در بخش معاصران با دیدار و پرسش مستقیم از خود ایشان یا از طریق نامه نگاری و یا استناد به «قول معتمدان» اطلاعاتی مستند درباره شعر و احوال آنها ارائه دهد. از این رو اطلاعاتی که درباره برخی از شاعران از آن‌جمله زکی مراغه‌ای، کافی ظفر همدانی و ذوالفقار شروانی ارائه می‌دهد در بسیاری از موارد در هیچ جای دیگر به جز مأخذ مذکور موجود نیست و یا در بخش شاعران دارالسلطنه تبریز، سلطان محمد تبریزی، وقوعی و خواری تبریزی از جمله شاعرانی هستند که اشعارشان یا در جای دیگر اصلا پیدا نمی شود و یا به سختی می‌توان ابیات معدودی از آنها را یافت ولی بر اساس خلاصة الاشعار می توان دیوانچه ای برای آنها ترتیب داد. به این دلیل، بخش معاصران این تذکره به دلیل ارتباطات و دسترسی‌های خاص تقی کاشی به اشعار شاعران همدوره وی و نیز دقت و وسواس ستودنی او در گزینش و انتخاب شعرها، از معتبرترین منابع شعر عصر صفوی به شمار می‌آید.

راقم این سطور تصحیح اصل هفتم در ذکر شعرای دار‌السلطنه تبریز و آذربایجان و نواحی آن و تحقیق در این باره را موضوع این نوشته قرار داد. در این اصل تقی‌الدین کاشانی به معرفی 35 شاعر و منتخبی از اشعارشان پرداخته است و مصحح در تصحیح این اصل از پنج نسخۀ خطی بهره گرفته است. مصحح همچنین در مقدمه کوشیده است به بررسی فضای فرهنگی دارالسلطنه تبریز، نحوۀ مواجهۀ آن مرکز ادبی با رویکردهای جدید در شعر و تأثیرگذاری آن در پروردن و بالاندن مکتب وقوع که بعدها جریان غالب شعری در تمامی نواحی ایران شد، تعاملات شعر و نقاشی و تحولاتی که در این دو شاخه هنر در تبریز به وجود آمد، بررسی معیارها و وجوه استحسانی منتخب و نیز آسیب‌شناسی اجتماعی و فکری شاعران آن دیار که شمایی است از سیمای شاعران نواحی دیگر ایران، همچنین سیر تکوین اصطلاح وقوع از خلال تذکره‌های آن دوره بپردازد. این مقدمه از بخشهای زیر تشکیل شده است:

الف) مدخلی بر زندگی‌نامه و معرفی آثار تقی‌الدین کاشی؛

ب) معرفی شاعران مندرج در بخش تبریز با استفاده از منابع تذکره‌‌ای و تاریخی مختلف؛

ج)بررسی خاستگاه، آغازگران و ویژگی‌های شعر وقوعی  بر اساس تحوّلات تاریخی تبریز تا عصر مؤلّف.

میرتقی الدین کاشانی، خلاصة الاشعار و زبدة الافکار (بخش تبریز و آذربایجان و نواحی آن)، تصحیح و تحقیق: رقیه بایرام حقیقی، تهران، مرکز پژوهشی میراث مکتوب با همکاری مؤسسۀ تحقیقاتی علوم اسلامی و انسانی دانشگاه تبریز و مؤسسۀ فرهنگی، هنری صفای امید، صد و بیست و شش، 265، 7 ص، شمارگان: 1000 نسخه، قطع: وزیری، بها با جلد شومیز:270000 ریال با جلد سخت: 370000 ریال، 1395.

منبع: میراث مکتوب

www.mirasmaktoob.ir

اطلاعات تکميلي

خواندن 1294 دفعه
خبرنگاران کتاب

آخرین‌ها از خبرنگاران کتاب