حیدری این رساله را با راهنمایی یک مصوّر بنام «محمدحنیف مصور» - نبیرۀ «شیخ فقیرالله» - نوشته است. این رساله اطلاعات ارزشمندی دربارۀ مسائل مختلف صورتگری، مرقعسازی و نسخهپردازی همچون تهیۀ انواع رنگها، ترکیبرنگها ، رنگ کردن و آهار دادن کاغذ، حل کردن طلا، نقره و رصاص، افشانگری ارائه میدهد. رساله شامل بیست و هفت فصل است و در این فصلها به چگونگی ساختن قلموی نقاشی، نقاشی کردن بر شیشه به روش چینی، نقاشی کردن به روش بهزاد، نقاشی کردن به روش انگلیسی، روش طلا کردن چارچوب آینه، طلا کردن بر چارپایه، طلا کردن بر پارچه، رنگ کردن شیشه، درست کردن حاشیه برای نقاشیها، چگونگی آمیختن صمغ و سریش در رنگها، صحافی نسخهها ... پرداخته داده شده است. در فصل اول اثر به تقسیمبندی جسم انسان برای صورتپردازی اشاره شده است. این اثر به حیث آموزش شیوههای مصوری و نگارگری هند بسیار مهم است. در متن، تأثیرات دوسویۀ تصویرگری ایرانی، اروپایی، چینی و هندی را میتوان جست.
نسخۀ خطی این اثر در کتابخانۀ آستان قدس رضوی نگهداری میشود. نسخه فاقد تاریخ کتابت و احتمالاً در سدۀ سیزدهم هجری توسط مرزا عبدالسبحان جایسی کتابت شده است.
مرکز پزوهش کتابخانه مجلس شورای اسلامی