چاپ کردن این صفحه
چهارشنبه, 24 آذر 1395 ساعت 09:28

برجام و گزینه‌های ما

این مورد را ارزیابی کنید
(0 رای‌ها)
دیروز حسن روحانی رئیس‌جمهوری در دو فرمان جداگانه محمدجواد ظریف وزیر امورخارجه و علی‌اکبر صالحی رئیس سازمان انرژی اتمی را مامور کرد تا با بررسی همه‌جانبه امور پاسخ مناسبی به اقدام ایالات‌متحده در زمینه تمدید تحریم‌های 10 ساله، موسوم به آیسا را تدوین کنند.
روزنامه فرهیختگان در شماره چهارشنبه در سرمقاله ای نوشت:با توجه به مفاد این دو نامه به نظر می‌رسد حسن روحانی معتقد است که ایران هم در ساحت دیپلماتیک و حقوقی و هم در عرصه فنی باید پاسخی درخور به این اقدام کنگره ایالات‌متحده نشان دهد. با انتشار این دو نامه می‌توان با قاطعیت اعلام کرد که آینده برجام از زمان تولد آن تاکنون این‌اندازه پرابهام نبوده است. توافقی مهم میان ایران و 6 قدرت‌جهانی که با تصویب شورای امنیت سازمان ملل به معاهده‌ای بین‌المللی تبدیل شد.

معاهده‌ای که تا آبان ماه پیش از نظر اکثر تحلیلگران امور ایران به عنوان مهم‌ترین توشه روحانی برای آوردگاه اردیبهشت 96 از آن یاد می‌شد. باراک اوباما نیز می‌توانست پس از سپردن کلید کاخ سفید به مستاجر بعدی این عمارت، در کتاب خاطرات خود از این توافق به عنوان یکی از موفقیت‌های خود نام ببرد. با این حال دست فلک تا حدودی با این موافقتنامه مهم یار نبود و چهره‌ای در لحظه واپسین، کلید کاخ سفید را در هوا قاپید که بارها بر مخالفت خود با این توافقنامه اذعان کرده‌ بود.

کاملا واضح بود که پیروزی دونالد ترامپ و هم‌حزبی‌هایش در انتخابات ریاست‌جمهوری و میان‌دوره کنگره ایالات‌متحده چالش‌های بزرگی را در مسیر سندی که به همت عقلای جهان تدوین شده‌بود، ایجاد کند. اقدام کنگره آمریکا درباره تمدید 10 ساله تحریم‌ها نیز یکی از نخستین نتایج جانشینی جناب تاجر به‌جای آقای حقوقدان در کاخ‌سفید به‌شمار می‌رود. در این فضا دشمنان ایران در کنار کاسبان تحریم پس از ماه‌ها سردرگمی و ناامیدی امیدوارند که کوزه برجام ترکی بردارد و به مثابه ضرب‌المثلی قدیمی «جهان گردد به‌کام کاسه‌لیسان».

«فرهیختگان» در چندین سرمقاله پس از پیروزی ترامپ در انتخابات آبان ماه پیش تاکید کرده‌بود که نباید حیات و ممات برجام را به اقدامات یک کشور از پنج کشور مذاکره‌کننده گره زد. برجام برای هیچ یک از امضاکنندگان از جمله ما واجد منافع حداکثری نبوده ونیست، اما همه می‌دانند که در مذاکره برد-برد قرار نیست به همه خواسته‌های خود دست یابیم. ما در زمانی که پارامتری جدید وغیرقابل پیش‌بینی در معادله برجام وارد شده‌است، باید با احتیاط بسیاربیشتر گام برداریم و تلاش کنیم تا جای ممکن در گسل‌های منافع قدرت‌های امضا کننده این قرارداد، حرکت کرده و ترامپ را موضع اتهام قرار دهیم.

در این فضا هر گونه حرکت احساسی، حتی اگر به نظر ما مشروع باشد می‌تواند بهانه‌ای برای همبستگی قدرت‌های جهانی علیه ما شود. متاسفانه در دهه گذشته بارها شاهد بوده‌ایم که با وجود اینکه حق باما بوده‌است، اما برخی گفته‌ها و رفتارهای نامتعارف موجب افزایش هزینه‌هایی علیه ایران شده‌است. این توضیحات قاعدتا برای حسن روحانی رئیس‌جمهوری، محمدجواد ظریف مذاکره‌کننده ارشد ایران در مذاکرات هسته‌ای با قدرت‌های جهانی که برجام را ثمره یک عمر تجربه مدیریتی ودیپلماتیک خود می‌دانند، توضیح واضحات است.

امید که برخی عزیزان غیرمسئول یک‌باره خودجوش به میدان نیایند و داستان‌هایی چون اشغال سفارت بریتانیا و آتش‌زدن سفارت عربستان و... را به‌وجود نیاورند. اتفاقاتی که هزینه جبران آن تاکنون به‌سختی پرداخت شده است.

*منبع: روزنامه فرهیختگان، 1395.9.24
**گروه اطلاع رسانی**9165**9131**انتشار دهنده: شهربانو جمعه

اطلاعات تکميلي

خواندن 1166 دفعه
خبرنگاران کتاب

آخرین‌ها از خبرنگاران کتاب