ارزش هایی که فراموش نمی شوند/ در سال 95 هم می توان پنجاه و نویی شد

جنگ عراق علیه ایران هشت سال به درازا کشید و این مدت رکورد طولانی ترین جنگ حتی طولانی تر از جنگ جهانی دوم در قرن بیستم را رقم زد. جنگی که جغرافیای وقوع آن، گسترده و متنوع بود و در حالی که در طول صدها کیلومتر مرز زمینی رخ داد، اما محدود به زمین نبود و هوا، دریا و شهرها را نیز در برمی گرفت به صورتی که افراد غیرنظامی و نظامی را مورد هدف قرار می داد.
جنگ واژه ای است که به همراه خود بوی خون، خرابی و اشک و ناله کودکان، زنان و مردان را در تصور هر انسانی تداعی می کند.
این روزها که مقارن با سالروز تجاوز وحشیانه رژیم حزب بعث عراق با حمایت های همه جانبه قدرتهای بزرگ به خاک مقدس ایران اسلامی است در پاسداشت ایثار و از خودگذشتگی فرزندان این مرز و بوم به هر نقطه از شهرهای مان که نگاه می کنیم یادآور لحظات ناب عشق و ایثاراست.
چادرهای استقرار یافته در برخی از نقاط شهر برای بازسازی محل اتراق رزمندگان اسلام قبل از اعزام به خط مقدم جنگ با دشمنان و ده ها انگاره ی دیگر در این روزهای یادآوری شجاعت ها به هنگامه دفاع از حق مقابل تجاوز ظالمانه به میهن اسلامی، آن لحظات ناب ارزش هایی که هیچ گاه فراموش نمی شوند را زنده چنان سال 59 می کند.
در روزهای ابتدایی ماه مهر سال 95 هستیم و جوانان این سرزمین با هر شکل و شمایلی برای دانستن ارزش های والایی که دوران دفاع مقدس آفرید از باز بینی هیچ انگاره ای نمی گذرند.یکی از مهمترین محل ها، گلزار شهدای هشت سال دفاع مقدس است.
من نیز تصمیم گرفتم همزمان با ایام دفاع مقدس و همراه با همه اقشار جامعه سری به بهشت زهرا(س) بزنم. وقتی از مترو خارج و به سمت مزار شهدا حرکت کردم. قطعه 53 به دلیل حضور مقبره های شهدای تخریب، مراسم یادمان شهدای نیروی هوایی و چادرهایی که در سالگرد دفاع مقدس در قطعه برپا بود نظر مرا به خود جلب کرد.
در یکی ازاین چادرها پزشکی به صورت صلواتی بیماران را ویزیت می کرد، در چادر دیگر چای و شکلات پخش و در چادری دیگر برای شاد روح شهدا صفحاتی از قرآن کریم برای قرائت بین حاضرین توزیع می شد و همچنین در چادر مجاور نیز اشعار و اسماء ائمه با خط نستعلیق برای علاقمند ان نوشته و صلواتی ارائه می شد.
نجوا و زمزمه جوانان که می گفتند:« بریم مزار بچه های اطلاعات و عملیات ...نه بریم مزار شهدای گمنام.» لحظه ای مرا به یاد فیلم های دفاع مقدس که تحرکات رزمندگان قبل از شب عملیات را به تصویر می کشید، انداخت. گویی شهدا مرا به مزار خود دعوت می کردند و من نیز ناخوداگاه مسیر خود را از مزار شهید احمد پلارک که می گویند قبرش بوی عطر خاصی می دهد به سمت مزار شهدای گمنام رفتم.
برسنگ مزار این عزیزان فانوس هایی قرمز رنگ نصب شده بود، خانواده ها آرام و بی صدا بر روی موکت و یا بعضا بر کنار سنگ مزارها نشسته بودند هر کس مشغول قرائت قرآن ، خواندن سوره یاسین و یا ادعیه های کتاب مفاتیح الجنان بودند و ازبلندگو های اطراف نیز صدای برخی از مداحین همچون حاج منصور ارضی، صادق آهنگران پخش می شد و فضای معنوی خاصی در آن قطعه حاکم بود و گویی روح شهدا با مردم شهر در این قطعه نجوا میکرد.
گوشه ای نشستم و به سوالاتی که در این چند روز ذهنم را درگیر کرده بود دوباره اندیشیدم. «آیا دوران هشت سال دفاع مقدس و رشادت های این عزیزان فراموش می شود؟ » ، «جوانان امروز و دیروز چه تفاوتی هایی با هم دارند؟»، « این تفاوت اشتیاق به نبرد و دفاع از میهن و کیان اسلامی، میان جوانان حال و گذشته در چیست؟»
درنگ جایز نبود، به دنبال پرسش های ام، برخاستم. باید می رفتم و پاسخ ها را می یافتم.

** زنده نگه داشتن یاد و خاطره شهدا موجب ترویج فرهنگ ایثار و شهادت شده است
رئیس مرکز فرهنگی گلزار شهدای تهران در گفت و گو با من با تاکید بر این که زنده نگه داشتن یاد و خاطره شهدا موجب ترویج فرهنگ ایثار و شهادت شده است، افزود: نه تنها دوران هشت سال دفاع مقدس فراموش نمی شود بلکه هر روز پررنگ تر از قبل می شود.
علیرضا اکبری ادامه داد: 20 سال است که به عنوان خادم خانواده های شهدا فعالیت می کنم و شاهد حضور جمع بسیاری از مردم در مزار شهدا هستم.
وی با اشاره به طرح هم عهدی شهدا گفت: این طرح با استقبال خوب مردم روبه رو شد و مردم پس از تکمیل فرم متعهد می شوند تا مزار شهید را غبار روبی کنند و هرهفته از طریق پیامک، با سبک زندگی شهید هم عهدشان و فرازهایی از وصیت نامه او آشنا شوند.
این خادم خانواده شهدا در پاسخ به این سوال که اشتیاق دفاع از مرزهای کشور در جوانان امروز کم شده است یا خیر؟ گفت: هر مقطعی از تاریخ موقعیت و شرایط خاص خود را دارد، در سال های بعد از انقلاب شور و اشتیاق جوانان انقلابی مختص آن دوره بوده و روحیه انقلابی داشتند.
وی افزود: در زمان حاضر نیز جوانان نشان دادند که آماده دفاع از آرمان ها و ارزش های والای اسلام هستند چرا که خیلی از جوانان وقتی به ما می رسند می گویند ما هم می خواهیم به عنوان مدافعین حرم ثبت نام کنیم و نمونه آن شهید موسوی است که به عنوان جوان ترین شهید مدافع حرم است که وقتی شهید شد تنها 20 سال داشت.
اکبری ادامه داد: اگر بحث جهاد مطرح شود این عزیزان پرشور وارد میدان می شوند نمونه آن نیز حماسه 9 دی است که بسیاری از جوانان به ندای رهبری لبیک گفتند و به میدان آمدند.

** ترویج فرهنگ دفاع مقدس مختص گروه خاصی نیست
یکی از آزادگان دوران هشت سال دفاع مقدس در گفت و گو با من می گوید: انتقال و ترویج فرهنگ دفاع مقدس مختص گروه خاصی نیست و مسئوولان و همه آحاد مردم موظفند آرمان های شهدا و رزمندگان هشت سال دفاع مقدس را به نسل های بعد انتقال دهند.
اکبر شوخ چشم افزود: همه دستگاه ها و نهادها باید تلاش کنند تا ارزش های این دوران را در بین مردم و جوانان نهادینه کنند.
این اسیر 9 سال دوران دفاع مقدس تاکیدکرد: دفاع مقدس فقط یک هفته نیست بلکه مقطعی درخشان از تاریخ کشور ماست و تثبیت انقلاب مدیون هشت سال دوران دفاع مقدس است.
این فعال حوزه رسانه گفت: اگر فرهنگ دفاع مقدس را به نسل امروز و جوانان انتقال دهیم و این نسل با فرهنگ شهادت و ایثار آشنا شوند همچون نسل گذشته برای دفاع از کشور به میدان می آیند.
شوخ چشم تصریح کرد: اگر شاهد کم رنگ شدن فرهنگ ایثار و شهادت در بین جوانان هستیم به دلیل آشنا نبودن جوانان با فرهنگ ایثار و شهادت است.

** در انتقال فرهنگ دفاع مقدس نباید اسطوره سازی کنیم
یک رزمنده و جانبازهشت سال دفاع مقدس نیز با اشاره به ارزش ها و فرهنگ دفاع مقدس گفت: گلایه من این است که وقتی از ایثار و از خود گذشتگی رزمندگان سخن می گوییم برخی می گویند اینها رویا و خوابی بیش نیست و آنها را باور ندارند.
احمد قربانی با اشاره به این که باید فرهنگ دوران هشت سال دفاع مقدس را به درستی نشان دهیم ادامه داد: در آن دوران رابطه مرید و مرادی بین امام راحل و مردم برقرار بود و وقتی امام خمینی (ره) می فرمودند به میدان بیایید همه بدون چون و چرا قبول می کردند.
وی که از ناحیه دست و پا مجروح و ویلچر نشین است با توضیح نحوه حضور خود در جبهه ها اظهارکرد: اینجانب وقتی 14 سال داشتم علیرغم مخالفت خانواده وارد جبهه شدم و دیدم که چه طور رزمندگان از کارهای خوب یکدیگر الگوبرداری می کردند.
وی ادامه داد: وقتی رزمندگان دیدند یکی از همرزمان آنها که در جنگ یک پای خود را از دست داده اما با این حال نیمه های شب اقدام به نظافت سرویس های بهداشتی می کند بعد از آن هر کدام به صورت داوطلب این کار را انجام می دادند.
این رزمنده دوران دفاع مقدس تاکید کرد: در انتقال فرهنگ دفاع مقدس نباید اقدام به اسطوره سازی کنیم بلکه باید رزمندگان را آن طور که هستند به جامعه و جوانان نشان دهیم.
وی ادامه داد: عزیزانی بودند که وقتی به جبهه آمدند حتی واجبات دین را انجام نمی دادند و آن فضای معنوی تاثیر زیادی بر روی آنها گذاشت؛ با دل و جان از ناموس و خاک کشور دفاع می کردند.
فرهنگ دفاع مقدس فرهنگ پایداری، مجاهدت و صبر است. فرهنگی که به ما می آموزد برای رسیدن به اهداف متعالی باید کمر همت بسته و با تمام سختی ها و فتنه ها مبارزه نمود. هر چند به ظاهر جنگ به پایان رسیده، ولی آنچه بر جهان حاکم است نشان می دهد هنوز مبارزه به اتمام نرسیده است. لذا به فرموده ی امام راحل: «تا بانگ لا اله الا الله و محمد رسول الله بر تمام جهان طنین نیفکند، مبارزه هست و تا مبارزه در هر جای جهان علیه مستکبران هست، ما هستیم.»
این در واقع همان دفاع جانانه از فرهنگی مقدس است. به قول شهید آوینی: «شهدا ماندند و زمان ما را با خود برده است.» کاش زمان بایستد تا این قدر از شهدا دور نشویم. باید بار دیگر با خدای خود پیمان ببندیم که در راه ارزش های مقدس خود تا آخر ایستاده ایم. دوران هشت ساله ی دفاع مقدس به فرموده ی مقام معظم رهبری «اوج افتخارات ملت ایران است». لذا برای حفظ و انتقال ارزش های آن و فرهنگ ایثار و شهادت به نسل آینده، بایستی این فرهنگ با جدیت در برنامه ریزی فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی کشور مدنظر قرار گیرد.
اجتمام(5) **9132 ** 1418
گزارش: فرزانه سلامت بخش / انتشار: مریم برزآبادی